Spływy kajakowe - Kajaki - rzeka Drawa

Etap od Czaplinka do Drawska Pomorskiego

czas spływu 2 dni

Opuściwszy jezioro Drawsko, rzeka zmierza krótkim i wygodnym odcinkiem do Jeziora Rzepowskiego. Wąski akwen przedziela grobla - Drawa  wypływa z jeziora po jej zachodniej stronie, tam gdzie wyrastają zabudowania niewielkiego Rzepowa (161 km ). 2 km za wioską rzeka ginie w głębokich zalesionych jarach prowadzących do jeziora Krosino. W korycie zalega sporo kamieni, sprawiających kłopoty przy niskim stanie wód. Miejsce, w którym wpada rzeka blokuje jaz młyna w Głęboczku ( 158 km ), który trzeba obejść lewym brzegiem.

Jezioro Krosino jest długą na 3,5 km rynna w kształcie litery L. Nieopodal młyna, na trawiastym klifowym brzegu znajduje się ośrodek wypoczynkowy.  Po wypłynięciu z jeziora za wysokim mostem rzeka rozlewa się do szerokości 20 m i rozgałęzia – należy płynąć prawą odnogą, bo lewą zajmuje zamknięty rezerwat ptactwa. Kilometr dalej po lewej stronie dochodzi do Drawy szeroki przepływ prowadzący na pobliskie jezioro Wilczkowo. Dalszy, nieco meandrujący, lecz wygodny odcinek wiedzie na zachód do pobliskiego Złocieńca ( 150 km ).  Poniżej centrum rzekę spiętrza zastawka starego młyna – przenoska lewym brzegiem między domami. Od miasta do Rzęśnicy ( 145 km ) Drawa płynie bezdrzewną dolina. Mimo, że jest szeroka na kilkanaście metrów, na wielu odcinkach trzciny całkowicie ją zarastają. Za wioską zaczynają się podmokłe łąki, a płytkie koryto zaczynają blokować wodorosty. Trudny  odcinek kończy się, gdy do Drawy wpada z prawej strony szeroko rozlana Kokna. Wygodna trasa prowadzi dalej przez łąki do Dalewa ( 137 km ) , w którym można obejrzeć stary kościół, niezbyt ciekawy pałac i wyrastające na prawym brzegu grodzisko. Dalej, gdy widać już kościelną wieżę Drawska, nurt przyśpiesza. Na rozwidleniu przed Mostem należy skręcić w prawo.

Etap od Drawska Pomorskiego do Drawna

czas spływu 3 dni

Przez Drawsko Pomorskie ( 131 km ) Drawa przepływa wąskim, trudnym do opuszczenia korytem, zabudowanym aż do parku ze stanicą wodną. Trasę blokuje nowa elektrownia ( 128 km ), do obejścia 40 m prawą stroną. Po kilku minutach na brzegu pojawia się wciąż gęstniejące pasma łóz. Wokół ciągną się trzcinowiska i podmokłe łąki, przez które rzeka łagodnie meandruje, zmierzając wolno do jeziora Lubie. Płynąc dalej na wschód, po 4 km mija się wysuwający się z północnego brzegu duży półwysep z polem biwakowym i przystanią ( 114 km ). U nasady kolejnego, leżącego następnie 4 km dalej, leży Lubieszewo ( 110 km ). Poniżej Jeziora Lubie zaczyna się najpiękniejszy, a zarazem jeden z najtrudniejszych odcinków spływu. Tuż za wypływem znajduje się małe zarastające jeziorko. W jego jeżowatym ujściu ukazuje się poważna konstrukcja betonowego mostu, nad którym widnieje widoczny napis POLIGON WOJSKOWY WSTĘP WZBRONIONY PRZEBYWANIE GROZI ŚMIERCIĄ. Zagrożenie należy już historii, bowiem ten odcinek poligonu jest obecnie ogólnie dostępny. Stąd zaczyna się prawdziwa jazda. Najpierw na śmiałków czeka 8 km przełomów, przez które rzeka pędzie niczym górski potok.  Nie brakuje także zwalonych drzew, wymagających uważnego manewrowania, a czasem przeniesienia kajaka lub przepchnięcia go pod pniem. Na lewym brzegu zostają dwa pola biwakowe - za pierwszym z nich do Drawy wpada kręty dopływ z niewielkiego jeziorka. Za mostem poligonowym ciągną się długie rozlewiska, szerokie nawet na 300 m. Na południowym krańcu akwenu odchodzi w prawo koryto Starej Drawy, oddzielone zastawką ( 92 km ). Szlak ten, długości 21 km jest niesłychanie tajemniczy, pełen zakoli i wysepek. Ze względu na trzcinowiska, zwalone pnie i liczne zastawki przebycie go wymaga czasu i wysiłku.

Zły Łęg przechodzi w jezioro Mielno, spiętrzone zaporą hydroelektrowni Borowo ( 89 km ), wokół której należy przenieść kajak około 150 m prawym brzegiem. We wiosce Prostynia ( 82 km) kończą się granice poligonu, a za wioską na powrót łączą się koryta Nowej i Starej Drawy. Następnie szlak prowadzi prosto na południe. Po około 3 km po lewej stronie do rzeki wpada Drawica. Drawa mija przysiółek Rościn, po czym opuszcza lasy, rozszerza się do 30 m i dociera do Jeziora Grażyna. Przy południowym brzegu akwenu wyrasta stroma góra, na której niczym drogowskaz sterczą dwa cegielne kikuty drawieńskiego zamku.

Etap od Drawna do Krzyża Wielkopolskiego

czas spływu 4 dni

Drawno ( 70 km ) – Drawa wypływa z rynnowego jeziora Adamowo w połowie jego wschodniego brzegu, przed wysokim lasem. Nurt jest bardzo szybki, na przewężeniach rwący. Dodatkowe trudności sprawiają głazy narzutowe i pnie drzew tarasujących koryto. Rzeka mija most kolejowy, a następnie most drogowy pod którym jest ledwo widoczny próg. Pokonawszy go należy płynąc środkiem, by uniknąć nadziania się na kamienie zalegające obrzeża koryta. Drawnik to pierwsza przystań kajakowa prowadzona przez Drawieński Park Narodowy. Mimo, że odcinek ma tylko 6 km długości, jego przepłynięcie zajmuje niekiedy pół dnia.

Barnimie ( 62 km )  - na ten moment czekają wszyscy kajakarze wybierające się na Drawę. Pokonanie przełomowego fragmentu rzeki wymaga nie tylko umiejętności kajakarskich, ale również siły charakteru i odporności psychicznej. Ten najpiękniejszy i najbardziej pierwotny górski odcinek, pełen leśnych przełomów, jest zarazem najtrudniejszym fragmentem na całym szlaku. Szybki nurt staje się wręcz rwący, a zalegające w korycie głazy stanowią dodatkowe utrudnienie. W rzece leży mnóstwo drzew, które często przegradzają całe koryto rzeki. W odległości 2 km od Barnimia na prawym brzegu rzeki  jest kolejne pole namiotowe prowadzone przez DPN. Następnie biwakowisko Bogdanka – znajduje się 8 km dalej, w widłach Drawy i wpływającej do niej Korytnicy.

Następne kilometry nie są już tak uciążliwe, choć nie brakuj zwalonych pni utrudniających przeprawę. Rzeka wije się ostrymi meandrami pomiędzy wysokimi zalesionymi skarpami, podmywając piaszczyste urwiska. Wynurzający się wielkie głaz narzutowy, tzw. Wydrzy ( 43 km ) oznacza bliskość pola namiotowego w Sitnicy. Dalej trasa staje się łatwiejsza, jedynie przy elektrowni wodnej w Kamiennej ( 32 km ) czekaj kajakarzy 100-metrowa przenoska prawym brzegiem. Poniżej elektrowni rzeka opuszcza wielką puszczę, ale pofałdowane pola i lasy, przez które się wije, także są dużym urozmaiceniem przeprawy. Po drodze leży Stare Osieczno ( 25 km ) i kilka niewielkich osad leśnych. Spływ najwygodniej zakończyć w Nowych Bielicach ( koło Krzyża ), przy drugim moście drogowym.